(رباعيات) أنا وعجائبى السبع
بسم الله الرحمن الرحيم
اشتقت الى الكتابه فاشتقت اليكم
فأتيت اليكم بجديدى اتمنى ان ينال الاعجاب
أنا والظلم
عشقت الظلم وهوانى
صحيح بكانى وكوانى
وجلدنى ياما ودمانى
لكنى عشقته اصله بالصبر قوانى
أنا والدنيا
وحيد فى دنيا غرابه
وقلبى ياعينى بقى خرابه
وطريقى وحوش وديابه
ولسانى عايش وبعانى فى دى غابه
أنا واحلامى
نبتة حلمى مسقتهاش مروتهاش
فالحلم مات ومكبرش ومترباش
وعشت انا بدون حلم عايش كده وخلاص مسواش
عايش وسط الناس والناس تقول ده عمره ما عاش
أنا وقلبى
كرهتنى !! ومعدتش خلاص بتحبنى
وحضنك قسى ومبقاش يحب يضمنى
ونسيت يا قلبى انك فى يوم وعدتنى
بس الحق يقه عندك حق يقه اذا كنت انا كرهتنى
أنا وهمى
نفسى ابعد واسيبك بس مش بايدى
اكون انسان جديد قوى اكون حديدى
بس ازاى اسيب همى اسيب غمى اسيب وعيدى
لكن لازم اسيبك اصل المصيبه خلص معاك كل رصيدى
أنا وزمانى
وليه كده؟؟ وليه صوتى يصبح صدى
وتكون دموعى كده وكده
ويكون الحزن فى عيونى واكون دايما متردده
حتى الضحك يا زمانى بقى ناقصه الرضا
أنا والناس
وعجبى!! عجيب العجب ميعجبنيش
عجب الخلق ومعجبنيش
عجبى عليا بقيت حتى مبعجبنيش
عجبوا عليا الناس والناس كمان معجبتنيش
وعجبى!!
(بقلمى)
