حكايتى ومشكلتى وسبب حزنى ارجو ابداء رايكم
اولا الموضوع طويل بس ارجو القراءة انا طالب جامعى فى الفرقه الاولى.اتعرفت فى اول السنه على بنت البنت دى انا كنت معتبرها كاخت ليا لانها مينفعش تكون اكتر من كدة.انما هى كانت بتحبنى وكانت مفهمه صحابها انى بحبها انما انا عمرى والله ماحبيتها لان صعبه تطلع منى الكلمه دى بعد ما انجرحت المهم هى صرحتنى بمشاعرها وطبعا قلت فى نظرى كتير لانها جت منها.المهم كان ليها صحاب ياما كان ففيهم واحدة انا معجب بيها اوى اوى اوى لما هى حسيت انى معجب بصحبتها بعتها عننا فانا طبعا بسالا عليها كل ما اسالها تشوه صورتها ادامى تقولى دى مبتحبش الناس وانطوائيه وكدة فشاء القدر اننا اتعرفنا ببعض بالصدفه اتكلمنا مع بعض وهزرنا وبقينتا صحاب اوى اوى اوى وبنسال على بعض وكدة فلما جيت صرحتها بحبى ليها وكانت صدمه عمرى قالتلى انت شايف انه ينفع.....رغم ان الى شجعنى اصارحها بحبى تصرفتها معايا الملفته لكل الانظار وسؤلها الدائم عنى فى غيابى وكدة ..........فهل قالت الرد دة عشان تتاكد بجد بحب صحبتها ولا لا ولا عشان ايه؟؟؟؟؟؟؟ وانا اتاكدت ان مفيش حد فى حياتها .....ارجو منكم الردود
