خلاص انا اتعلمت
حيرة ونار والم ولا اتكلمت
قسوة وتعب قلب ولا اتالمت
وبعد كل العذاب دة ولا اتقلت
وانا اللى مش غلطان واتسألت
ولا حتى لحقى المهدور انتقمت
جيت على نفسى وعلى قلبى واتظلمت
قوليلى بعد كل دة ازاى انا اتفالت
عشان حبك دوست على قلبى وقاتلت
وعن اى شيىء مش يرضيكى بعدت
كان نفسى فى يوم انتى قدرتى وانا قدرت
لكن انتى نهيتى الطريق وانا سافرت
وبطريق عشقك المسدود اتصدمت
لا عرفت اولة من اخرة خلاص انا اتهدمت
يا اميرتى فى كل زمانى انا خلاص عشقت
ومن ايديكى الناعمين انا اتأمرت
و قوانى حبى وعشقى ليكى وفى الاخر انهرت
لية تحاولى تبعدينى عن قلبك اللى منة اتحرمت
انا اللى جيت ليكى برجليا واحضرت
بين ايديا قلبى الكبير اللى عشانة انتحرت
وعندما وصلت ليكى وبنظرة عنيكى انبهرت
كانت نظرة قاسية بعدها انا انصهرت
وفى جزيرة بعيدة القيت نفسى واتأسرت
لماذا جعلتينى من على جبال قلبك انحدرت
بين الناس انا بعشقى وولهى ليكى اتشهرت
فى كل مكان انا قابلتك فية انا انتشرت
وبين جدران غرفتى المظلمة انا اتحصرت
انظر من شباك شرفتى وبعشقك انا سهرت
اتذكر مقابلتك لى اللى عمرى ما تصورت
ان تكون بقسوة الجدران اللى بينها انا اتعصرت
وصحيت على وهم كان ملينى وخلاص انا
اتحضرت
خلاص انا اتعلمت
