http://bakm2000.jeeran.com/tears_les/135.jpg
اخلقت وحيدة ام احيا ظلماء قبرى,ام لاامل فى هذه الدنيا لخير اعيش وكأنى خلقت وحدى.
وألا ليتنى خلقت وحدى ,لعلمت انه عالمى ,انه قدرى.
لكن الظلم ان ترى الحياة
الحب...
الامل...
والسعادة...
تمر امامك وتقول مذا ستنتظرين؟
وانت تقفين مصفدة الجوارح ,لا تملكين ان تنطقى ولا ان تجرى.
ألاليت للفرح مكانا فى حياتى ,لقلت حيرتى وانجلى قهرى.
ألاليت للصداقة يوما من زمانى ,لبدأت احيا وازداد املى .
يخاف الناس وحدة القبر,ولن استغربها!!!
فأنى اعيشها فى كل لحظة من ارقى ومن سهرى .
انا ذاك الحى المكفن فى ظلمة ووحدة وجزن سر الحياة.
لم كسر الامل فى روحى ؟
فبت ورقة عصفت بها الريح فتهاوت ظلماء قبر
سكبت دمعى
حرقت عينى
وقطعت اوصالى فى مجزرة سرى.
جعلتنى شبحا امشى واتكلم ,ولا احد يسمعنى او يرى الامى.
كنارشوق او حزن باقى
كان قهرك فى شراين دمى يسرى.
استجمع قوتى لأقهر قهرى,وسرعان ما انهار تحت دمعى وضعف بشرى.
غرست بذرة امل احتفظت بها من برد غربتك وثلج وصلك .
انتهت مفرداتى
وجف حبرى
