آه لو جِدِى عاش
لِحَد ماشاف زمانَّا!
كان مَد إيديه أوام
لأجل يملّص وِدَانا
أو بَص بعينُه بَصَّه
وثبِتنا فى مكانّا
أحوالنا مَعووجه
وأمورنا مَقلوبه
وعاجبنا تواهَنَّا
حتى الكلام بينا
عوجنا فيه لسانَّا
والبِنت صارِت وَاد
والواد بنوته
والزوجه فى زوجها تشخط
ومَريَلتُه مربوطه
على صِدره عَشان مايطبُخ
ويقَطَّع القُوطه
ولما بِتدلَعه...
يبقى إسمه أَطْؤوطَه
حياتنا فيها العَجَب
وماشيه مَغلوطَه
أنا جِدى كان حِمِش
راجِل ولُه كَيان
وكان بَردو قلبه طَيِّبماهُو كان أكيد إنسان
لكن حافِظ كرامتُه
عُمرُه فى يوم ما هَان
عاش عُمره إسمه راجِل
وراسُه مَرفوعَه
مَعمولُه ألف حِساب
ليه كِلمه مَسموعه
ماكانش (آيس مان)
ولا خيخه دلّوعه
آه لو جِدى عِرف
وسِمع عن الحكايات
اللى بِتِحصل لِنا
من رِجاله وسِتات
كان يِحمِد ربِنا
إن زمانُه فات
وإنه من زمان
سَاب الدُنيا ومَات
