لكل انسان اتجرح من حد حبه
اولا احساس كل مجروح
فىاول الجرح الواحد بيبقى حاسس انه موجوع ولوحده ورافض الحياه وفى نظره الحياه هتقف على حبيبه
المفروض يحس انه ولا حاجه لأنه سابه واتخلى عنه وانه احسن بكتير من غيره على الأقل مش هيلاقى حد يجرحه ويوجعه وانه احسن منه لأنه ماعملوش حاجه تجرحه لأ بالعكس ده كان بيخاف عليه اكتر من نفسه
اى مجروح لو فكر شويه هيعرف ان ربنا كريم اوى وحاسس بينا لأنه ممكن اللى جارحنا كان يفضل معانا ويجرحنا فى وقت مينفعش فيه الندم
لأن بطبيعة الجارح ندل وكداب وخاين يعنى بأختصار مش نافع الا فى كدا وبس
لأ احنا لازم نعرف ان احنا اكبر من اننا نبقى مع ناس زى ديه واحنا مش خسرانين اى حاجه ولا حتى الوقت اللى قضناه معاهم لأننا كنا بنتعلم واكيد اللى جاى احسن لأن ربنا مش بيدى عبده حاجة وحشه ابداا بس اهم شيىء الواحد يرضى بالنصيب ويقول الحمدلله علشان ربنا يدينا حياه كريمه وحد يحافظ علينا
وكفايه كدا لأنهم ميستهلوش وقت نضيعه فى الكلام عنهم
