أنا اللى يبعنى أبيعه ولا أندم فى يوم عليه
انا اللى يبعنى ابيعه ولا اندم فى يوم عليه
لو جانى حتى بيشكى ياناس بدموع عنيه
واسيبه فى ناره يتألم
وأخلى جروحه تتكلم
ياما شوفت كتير من الدنيا
والزمن عمال بيعلم
ابكى بدموعى واتالم
وبدمع العين انا بتالم
وجروح وعذاب فى الدنيا
والزمن عمال بيعلم
جبال همومعلى كتافى
والحزن عليا متعافى
لا شوفت فى يوم قلوب سافية
ولا صاحب طلع وافى
شكيت همومى واتالمت
وبدمع العين انا اتكلمت
شوفت عذاب وجراح فى الدنيا
انا ليها انا سلمت
كتافى من الحمول مالت
دموعى من العيون سالت
لقيت الدنيا بتقولى
ياظالم انت ليه ساكت
على جروحك واحزانك
على صاحب فى يوم خانك
سنين اديته من عمرك
وساب الحزن علشانك
وشلت الهم وانا صغير
وفاضل ايه بقى تانى
والناس عماله تتغير
عايش فى بحر احزانى
لقيت نفسى مع جروحى
وضاع منى حبيب روحى
وسابنى فى نارى بتالم
ومصعبتش على روحى
وسبت الدنيا تلعبى
وشلت لوحدى انا ذنبى
قلوب فى الدنيا غدارة
مفيش واحد وقف جمبى
وشلت الهم من يومى
والدمع جرح فى عيونى
شوفت هموم وشوفت جراح
والكل باعنى وخاننونى
مشت ونارى فى ضلوعى
غرقت لوحدى فى دموعى
اتارى الحزن على بابى
جرحنى وطفالى شموع
عايش حزين عايش مجروح
مين يحس ياناس بالدنيا
سبنى بقى ياهم وروح
مفيش صحاب مفيش اخلاص
صحاب تخون العيش والملح
ولا عندها لحظة اخلاص
فى ناس باعتنى وناس خانتنى
وناس بنتها وناس هدتنى
وناس ضحيت بعمر عشانهم
ووقت الشدة ياناس سابتنى
اروح لمين انا واشكيله
افضفض ليه واحكيله
عشت حزين وهموت حزين
وناس فى وسط النار بترمينى
خلاص يادنيا هنساهم
وهنسى عذابى وياهم
واصالح نفسى على روحى
واسيب التوهة وخداهم
