الحلقه الثانيه عشر
احمد ساب نور واقفه في الريسبشن وطلع يحط الشنط و وهو بيغير الباب خبط
احمد : مين اللي بيخبط
الطارق : انا
احمد : ايوه مين يعني انت مش بشر كائن يعني ليك اسم
الطارق : ايه الظرف دا ايوه ياعم انا كائن وليا اسم انا محمود
" محمود دا صاحب احمد شافه في المطعم وطلع وراه الاوده عشان يسلم عليه "
" احمد فتح الباب لقى محمود صحبه خده بالحضن وسلامات وبوس "
محمود : ازيك يا ابو احميد يخرب عقلك انت ايه يا واد اللي جابك هنا وجاي مع مين
احمد : اهه تغير شويه بدل مانروح البلد جيت هنا مع اصحابي
محمود : طيب ياباشا اسيبك انابرحتك عشان تشوف اصحابك والبنت اللي مستناياك تحت
احمد : ماشي يا مان انت شوفتني معاها
" احمد بقى شويه شويه ياخد على جو الجامعه و القاهره و يقول يا مان و كده "
محمود : اه يا معلم شوفتك في المطعم تحت بس تعرف زوقك حلو يا مان عرفت تنقي يا معلم اموره اوى
احمد : انقي ايه يا معلم دي صاحبتي اصلي معرفش حد في الرحله غيرها
محمود : طيب يا مان اسيبك بقي ولو عوزت اي حاجه انا في الخدمه
احمد : ماشي يا مان و الف شكر
" احمد ساب محمود ونزل يفطربقي اخيرا هيفطر مع نور "
احمد : اخيرا يا نورهنفطر
نور : اخيرا انا ميته من الجوع
احمد : لو سمحت الفطار بتاعنا
الجرسون : حاضر يا فندم
احمد : بس بسرعه والنبي عشان ميتين من الجوع
نور : اه بسرعه خالص عشان ممكن ناكل في بعض دلوقتي
احمد : بسرعه يا عم احسن تيجي تاكل فيا ههههههههههههههه
الجرسون : حاضر يا فندم
" الجرسون جاب الاكل كله الحمدلله و كلو ونور خدت احمد و اتمشوا علي البحر "
نور : انت هتعمل النهارده ايه يا احمد
احمد : مش عارف والله يا نورانا عندي فكره احنا نتمشي شويه بعدين انا هطلع انام عشان تعبان من السفر
نور : بس انا كنت عاوزه اقعدمعاك شويه
احمد : باليل بقى يا نور اناتعبان دلوئت
نور : عندك حق والله اوك وبليل ننزل نخرج ونشوف البلد براحتنا
احمد : اوك يا نور
نور : البحر هنا حلو اوي بكره اكيد ننزله سوا
احمد : باذن الله
نور : يلا نرجع بقي
احمد : يلا
" احمد ونور طلعوا اودهم وهنعرف عملوا ايه باليل "
الحلقه الى جايه بقى
