ارجوكم ساعدونى انا محتاجكم اوى
السلام عليكم ورحمته وبركاته:
انا ياسمين انا عندى موضوع تعبنى موووووووت انا اتجرحت جرح مفيش بنت فى الدنيا تستحمله......انا اول ما دخلت الكليه اتعرفت على شاب وكمان هو جارى المهم انا حبيته وافتكرت انه هو كمان بيحبنى المهم عشت سنتين حلوين وبعد كده لما اتاكد من حبى ليه بدات المعامله السيئه ورغم انه كان بيسبنى كتير جدا الا انى معرفتش اكره ولا قدرت حتى انى ااسى عليه مع العلم انه اقل منى فى المستوى الاجتماعى والمادى كتييرورغم كل ده انا كنت شيفاه ملاك من السما وكل اصحابى كانوا شيفين انه ميصلحليش اساسا وطول الخمس سنين كان يسبنى ويرجعلى وانا ارجعله زى العبيطه ولا حتى افكر انى اخد حذرى منه لا ده انا كنت بثق فيه اوى لغايه ما خلصنا واعد فتره من غير شغل وانا كنت معاه واصبره واقوله بكره تلاقى احلى انت اصلا مفيش حد يلاقى زيك
المهم لاقه شغل بعد حوالى 5 شهور من التخرج وبعد كده سبنا بعض لسوء معاملته ليه المهم انا سيبته ورجعلى بعد كده واعد يتحايل عليه المهم سامحته وفجاه بعد شهرين بالضبط سبنى بتلكيكه واعدت اعيط واتحايل عليه واقوله بلااااش تسبنى ده انا بحبك واموووت لو سبتنى وهو حجر وطلب منى انى مكلمهوش تانى ابد لانى لو كلمته حيخلى مامته ترد عليه وتهزئنىالمهم قفلت السكه وانا منهارهواعدت فتره وانا تعبانه موووت وبعد كده جالى وقال سمحينى علشان انا التزمت وربه دقنه ولازم انى اسمحه وانه مسافر عمره وانا زى العبيطه افتكرته انه لما رجع وهو ملتزم افتكرته عايز يخطبنى وانه ندم المهم سافر ولما رجع خطب وحده تانيه وبعد كده محصلش نصيب ورجع يكلمنى تانى كل ده وهو ملتزم المهم انا افتكرته ندم برضه واعد يكلمنى وانا كالعاده اصدقه واقول لنفسى ده اكيد ندم وافتقدك المهم نزلت قبله وانا بقوله تعالى اخطبنى لانى بقا عندى 23 سنه وخلااااص احنا مش لسه حنعرف بعض ومع انى عارفه انه حيحصل مشاكل للركب لان ظروفه بس اعدت اديه حافذ واقوله انى لو لفيت الدنيا عمرى ما حلاقى زيك ولو اهلى رفضه حيبئه خسره احسن انسان فى الدنيا وصدمنى وهو بيقولى انا من ساعه ما كلمتك من اسبوعين عملت صلاه استخاره ولاقيتك مش خير ليه انا طبعا تنحت وقلتله طيب يعنى كده خلااااص وروحت وانا دمعتى على خدى وانهرت تانى وبعد يومين بالضبط سمعت زغاريد عندهم وعرفت انها خطوبته طبعا احساسكوا ايه وانتوا بتشوفوا حبيبك او حبيبتك بتتخطب او يتخطب وطبعا كنت بتقطع وبعد كده قلت خلاااص الله يسهله تخيلوا بئه اول الشهر بعتلى رساله يقولى فيها انه لسه بيحبنى طبعا مش من موبايله لا من موبيل الشركه اللى بيشتغل فيها واعد يرنلى كتييير كتييير وانا مكنتش قدره انه حتى اعبره وقلت لو بيحبنى يجى البيت ويحصل اللى يحصل اصلى تعبت عرفته وانا سنى 17 سنه ودلوقتى انا سنى 24 سنه ومش عارفه اتخطب لحد غيره ولا انساه كنت لازم انى افكر فى نفسى حبه 7 سنين وانا مصدقه كان من حقى احافظ على كرمتى شويه ده اذا كان فاضل عندى كرامه اساسا......تخيلوا بئه يا جماعه هو بعتلى الرساله يوم 1/11وانهارده 21/11 كتب كتابه لا وكمان شفته وهو بيتزف انا حسه انى بضيع ليه عمل معايا كده ده انا معملتش حاجه غير انى حبيته وعمرى ما جرحته والله ولا هنته لدرجه انه كان بيقول للناس كلها دى بتحبنى اكتر من مامتى انا بئه عايزه اسال سؤال الانسان ده فعلا حبنى فى يوم من الايام ولا انا ضاع من ععمرى 8 سنين على سراب؟ وهل كل الناس كده وكل الشباب كده انا فقدت الثقه فى كل اللى حواليه؟ازاى ارجه الثقه تانى لنفسى ؟
