الثغر نفس الثغر وبسمة الشفتين
والسحر نفس السحر يطل من العينين
والوجه نفس الوجه وحمرة الخدين
والخد نفس الخد محلى بنغزتين
والشعر الطويل الاسود مجدول بضفيرتين
والقلب نفس القلب تغذى من نفس واحده فى جسدين
يا جنة الموعود فى هذه الدنيا وطريق النجدين
اجل انتى التى اهوى
اكشفى لى الكون على مد البصر
ياعيونى متعينى كى ارى كل شىء فى وجودى المختصر
وارى الحسن على عرشه
فى حياة فى نبات فى ملاك فى شجر
انتى ان اشرقتى فالكون ضياء
وان غبتى فالفجر دونك لاظهر
انتى للشاعر لمح خاطف
لو املتى الطرف عنه ما شعر
انتى للفنان وحى
لو غبتى عنه ما ابدع وما بصر
انتى قلب حائر للعاشق
غلب الحسن عليه فانبهر
انتى سفر ما بين ارض وسماء
فكيف تجولتى الكون من غير سفر
ما انتى سوى معجزة
حار فى تكوينها كل البشر
يا لكى من قوة ساحره
تلتقى فيها اعاجيب الصور
اه يا حسناء لو راءكى الجبل
لتغنى من حسنك الحجر
سلمتى لى ابدا ودام لى حبك
يا احلى من ضى القمر
دمتى لى هوى
لوزال الهوى من الكون واندثر
دمتى لى حلما جميلا
لوذابت الاحلام فى عين السهر
دمتى لى قلبا حنونا نابضا
لو تمذق قلبى وانكسر
دمتى لى صبحا خجولا طاهرا
لو كسى الظلام فى ليل المطر
دمتى لى صوتا رقيقا حالما
لو عمت الضوضاء فى اذن البشر
دمتى لى املا شامخا احتمى به
لو داهمنى الياءس وانفجر
اجل انتى املى الذى اهوى
وانتى التى اهوى
لؤى
