مواقف في الحياه

[يحيي عبدالسلام]

خلاص محدش عن موقف حلوه او وحشه في حياته نتناقش فيها نقفل الموضوع بقه احسن

[ورقه]

لا ليه ؟؟

بس انا مانزلتش من بتنا بقالى يومين عشان كدا مش بيحصلى حاجه هههههههههه

لو افتكرت حاجه هقولها

[يحيي عبدالسلام]

طيب اقلك حاجه تعالى نلعب احسن

[ساندرا]

مبارح كنت بلعب انا وابن اختى عالمرجوحة عنا بالحديقه
هو عمرو لسه سنة و8 شهور

انا حاطاه بحضنى لانو خايفه عليه يوقع
نادتنى ماما وبدى اركد ارد عليها
قمت وهو بحضنى وما انتبهتلو
قام وقع بس الحمدلك يا رب انو تحتنا كان تراب ناعم احمر وما تاذى كانت اختى خنقتنى لو صارلو شي
وبس خلاص

[يحيي عبدالسلام]

طيب الحمد الله ان ربنا ستر بعد كده تبقي لم تلعبي تخلى حد كبير ياخد باله منك

[طيف عابر]

طيب الحمد الله ان ربنا ستر بعد كده تبقي لم تلعبي تخلى حد كبير ياخد باله منك

طيب الحمدلله انها نايمة وما شافت ردك
لو تحب اعدله لك احسنلك
لمصلحتك

[يحيي عبدالسلام]

مش ليكي دعوه انا وبنتي الصغيره ساندرا محدش يدخل بنا

[ورقه]

قومت انهردا مضروووووبه ميت .... عشان اروح احضر محاضره ..

كنت و انا رايحه حاسه انى بجد رايحه غصب مع ان ماحدش غاصبنى


لابست اللى طلع فى ايديى من الدولاب ..

و نازلت .. ركبت .. و استنين صحبتى . جات و روحنا ..

الجامعه ليها ميت باب

ينا ندخل من واحد مراااااادش مع ان يا سبحاااااااااااان الله الكل بيدخل لجوا و معانا الكارنيه

قولا يا فتاح يا عليم و روحنا من الباب اللى فى اخر الدنيا ..

دخلنا .. لاقيت تقريبا كل اللى جاين عاملين زيى ..

روحنا على المدرج (( بس اسمحولى اقول عليها اوضه عشان هى عبارع عن وايت بورد و مكتب و كراسى قهوه اه والله كراسى قهوه ))


رحنا على الاوضه و اعدنا و انا اعد اجرب كل الامكان عشان ابقى بعيده عن الدكتور

اصل الدكتور بيقرى .. (( بيخلينا احنا نقرا عبرى و نترجمه و يسال يعنى من الاخر و انا ماكنتش فايقاله ولا محضره حاجه ))

جه الدكتور .. يا اهلا .. (( دكتور بيجى من القاهره ))

دخل كالعاده مفيش ازيكو و لا وحشتونى ..


احنا وصلنا لفين

افتحر يا بنتى

اقرى يا فلانه .. (( اعده قدامه )) (( مش انا ها .. ))

المهم قرت كلمتين و ورقف يترجم و يشرح .. (( اوعو يكون فى بالكو انه مسك قلم و وقف زى بافى البنادمين لا لا .. وقف البنت من القرايه يعنى . ))

(( الدكتور دا بيجيب معيده تكتبلو اصلا .. بس هى ماشوفنهاش انهردا .. ))

المهم ..

انا بقى اعد فين تعمد ماعدوش ورا عشان مايقلش ايه اللى مكبره مخها دى . .

قومت اعدلكو فى تانى صف وش قدامه .. و قدامى بنت بسماالله مشاء الله .. طول بعرض يعنى انا مش باينه


البنت دى قامت و راحت اعدت فى مكان تانى و بقيت انا فى وشه ..


و بقى مش شايف حد فى الاوضه غيرى


اقرى يا .. هو انتى اسمك ايه .. ايوا يا دكتور الاء ..

اتفضلى يا انسه ..

حاضر .. و لهس بفتح بقى انتى مش بتعرفى تقرى ولا ايه .. (( عبرى ها ))

روحت قريالو .. قالى سكت و كمل شرح .. و عدى الموقف ..


انا قولت كدا انا فى السليم .. و خير الله ما اجعله خير لاقيته مره واحده بصيلى و قالى يعنى ايه الكلمه دى يا استاذه .. انتى مش بتحضرى ولا ايه ؟؟ قولتله لا بحضر بس مش دايما .. قالى ااه (( طبعا هو صعيدى و كمان العبرى لاحس مخه و نص كلامه مش بيتفهم ))

المهم انى مااعرفتش اترجم خضنى يا جماااعه اتخضيت انا .. فنسيت

(( ال يعنى كنت عارفها ))

يتكلم يتكلم و يبصلى علما با انى والله مركزة و بكتب وراه ..

و كل ما يبصلى اقوم اعمل نفسى انا بكتب حاجه ..

لحد ما فى شاب نرفزة .. قام قايل

(( انا باجى هنا زكاه علم .. و مش مجبور اجى انا من لقاهره عشانكو .. انا امبارح اتصل بيا طلاب من سوهاج و تعالى يا دكتور درسلنا احنا اولى من بتوع اسكندريه .. ))


كان هاااااااااااااااين عليا اقوم اقوله رووووح هما اكيد محتاجنلك ..

على فكره ,, (( الجمله اللى قالها دى بتاعت زكاه العلم بيقولها كل محاضره .. ))

[يحيي عبدالسلام]

وربنا انا لو دكتور عمل معايه كده لكون طحنة في وسط المدرج وسيبه وماشي ده انا في الامتحان المرقبه بتقولى بص قدامك وشتمة قلتلها اتكتمي بدل ما اقوم اكتمك وندتلى الحرس شديت مع الحرس وزعقت للعميد وضربت قائد الحرس بالقلم مش عارف انا ايه التنطية ده مش يحمد ربنا الى احنا بنحضر وبنمتحن وبيطع عنين وفي الاخر مش بنشتغل

[ورقه]

والله عندك حق

بص مش هيقول مش بيشرح فى الاول ما كناش بنفهم حااااااااااااجه خااالص

بس بعد كدا بدانا نعرف اتجاهو و بدانا بجد نستفيد منه


بس اسلوبه و معملته وحشه اووووى


فوق ما حد ممكن يتصور


انا نفسى اعرف ليه الذل دا


بحس والله انه بيذلنا

اصلا كل مرة يزعق و يقول مش جاى طب بتيجى تااانى لييييه ؟